یک روز پیش از این رویداد پیش‌لرزه‌ای متوسط
به بزرگای 5.2 خساراتی وارد کرد. در دوم مارس 2020 نیز زمین‌لرزه‌ای به
بزرگای 5.3 در هفت‌کیلومتری زاگرب یک کشته و 27 زخمی درپی شد. زمین‌لرزه
تاریخی 1880 در زاگرب با بزرگای 6.3 موجب کشته‌شدن یک نفر و خسارت فراوان
شده بود. پس‌لرزه، با بزرگای 4.8 بعد از زلزله 29 دسامبر 2020 مهم‌ترین
پس‌لرزه بوده است. در زلزله اصلی با بزرگای 6.4 هفت نفر کشته و حداقل 26
نفر دیگر زخمی شدند. گزارش‌های اولیه از ساختمان‌های تخریب‌شده در پترینیا
خبر می‌دهد. شهردار پترینیا گفت که نیمی از شهر ویران شده است. این
زمین‌لرزه در سراسر شمال کرواسی و همچنین در قسمت‌های وسیعی از اسلوونی،
اتریش، بوسنی و هرزگوین، صربستان، مجارستان، اسلواکی و ایتالیا و همچنین در
برخی از مناطق مونته‌نگرو، آلمان و چک حس شد. درپی زلزله 22 مارس 2020
زاگرب، پس‌لرزه‌های زیادی رخ داد که شدیدترین آنها با بزرگای 5.0 بود. این
قوی‌ترین زمین‌لرزه در زاگرب از زمان زلزله تاریخی سال 1880 بود که باعث
خسارت قابل توجهی در مرکز این شهر تاریخی شد. گزارش شده است که بیش از 1900
ساختمان براثر خسارات زلزله غیرقابل سکونت شده‌اند. زمین‌لرزه در اسلوونی
نیز احساس شد. این زمین‌لرزه در طی شیوع ویروس کرونا رخ داده و باعث ایجاد
مشکلاتی در اجرای اقدامات فاصله اجتماعی تعیین‌شده ازسوی دولت کرواسی شده
است. کرواسی از ریاست شورای اتحادیه اروپا درخواست کمک کرد. خسارت مستقیم
زمین‌لرزه 22 مارس 2020 در زاگرب 86 میلیارد کرون کرواسی (11.5 میلیارد
یورو) تخمین زده شد. آنچه در زلزله کرواسی شدید 9دی‌ماه 99 کرواسی و بعد از
دو زلزله متوسط در 22 مارس و 28 دسامبر رخ داد، می‌تواند احتمالا نشانی از
قابلیت پیشیابی یک زمین‌لرزه شدید باشد. لرزه‌خیزی با تغییرات تنش در
پوسته مرتبط است. بارگذاری تنش زمین‌ساختی روی گسل‌ها منبع اصلی تنش
جمع‌شده در پوسته است.
زلزله و تغییر تنش ناشی از آن ممکن است نقشی
اساسی در افزایش پتانسیل خطر لرزه‌ای را در همان محدوده داشته باشد. یک
تغییر تنش ممکن است زمین‌لرزه‌هایی را در مناطق که طولانی‌مدت تحت تنش
بوده‌اند، موجب شود. توزیع فضایی زلزله‌های قبلی ممکن است مکان‌های احتمالی
زمین‌لرزه‌های آینده را مشخص کند. لرزه‌خیزی در زمین‌لرزه‌های ثبت‌شده
تاریخی حاوی اطلاعاتی درباره تنش منتشرشده در آن زلزله‌های قبلی است.
زمین‌لرزه‌های اخیر با اندازه متوسط ممکن است در اطراف مناطق با فشار زیاد
با تجمع طولانی‌مدت بارگذاری زمین‌ساختی رخ دهد. گسل در شرایط نزدیک به
بحرانی ترجیحا به افزایش تغییرات تنش با رخداد زمین‌لرزه بعدی ممکن است
پاسخ دهد. به نحوی که یک رویداد مهم، تنش انباشته گسل را آزاد کرده و باعث
بروز رویدادی دیگر در مناطق مجاور می‌شود. افزایش لرزه‌خیزی ممکن است تا
زمان بازیابی تنش و واردشدن به یک تعادل جدید تنش ادامه یابد. آیا ممکن است
زمین‌لرزه‌ای در ایران باعث ایجاد زمین‌لرزه‌ای در ترکیه شده باشد یا
زلزله در فیلیپین مربوط به زمین‌لرزه‌ای باشد که یک هفته بعد در ژاپن رخ
داده است؟ در مسافت‌های طولانی جواب منفی است. حتی پوسته زمین نیز به
اندازه کافی یکپارچه نیست که بتواند تنش را به‌طور مؤثر در هزاران کیلومتر
منتقل کند. شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد زمین‌لرزه در یک منطقه
می‌تواند فعالیت لرزه‌ای را در چند ده تا چند صد کیلومتر ازجمله
پس‌لرزه‌های جمع‌شده در مجاورت لرزه اصلی ایجاد کند.